Κλισεδάκια
Καμιά φορά, η αγάπη σε τρομάζει. Βγες απο την αριστερή λωρίδα και βρες χρόνο να την ζήσεις. . . . . . (το γυάλινο γλυπτό ειναι του Αμερικανου καλλιτέχνη Dale Chihuly )
Αναρτήσεις
Thirty-three. No kids.
Ουφ! Άλλη μια κουραστική μέρα στο γραφείο τελείωσε. Μακάρι να μπορούσε να εξηγήσει και στον άντρα της πόσο δύσκολη είναι μια δουλειά ακόμα κι όταν δεν σκάβεις. Και μόνο που οι εκκρεμότητες, οι προθεσμίες και η γκαρίλα του εργοδότη βαραίνουν το μυαλό. Γιατί δυστυχώς δεν περιορίζονται στη δουλειά. Τις κουβαλάς στο σπίτι, στα οικονομικά προβλήματα, στη σχέση σου. Η ώρα ήταν ήδη 6. Θα χαζοκουβέντιαζε μαζί του, θα έριχνε κανένα συμμάζεμα, θα έτρωγαν το φαί που μαγείρεψε εκείνος. Η ώρα θα πήγαινε 9. Το νερό θα είχε ζεσταθεί και θα έμπαινε για μπάνιο ζαλισμένη. Το καυτό νερό που έπεφτε πάνω της ήταν βάλσαμο. Έκλεισε τα μάτια και το άφησε να της χαϊδεύει τον αυχένα. Άδειαζε το μυαλό μες στο σκοτάδι των ματιών της. Ένιωσε το αίμα να φεύγει από το κεφάλι και να κατεβαίνει στα πόδια της. Μια γλυκιά ζάλη την πλημμύρισε. Την καλοδέχτηκε. Έσφιξε τα βλέφαρα και περίμενε την εικόνα που θα ξεπρόβαλε κατευθείαν από τον πυρήνα της σκέψης της. Και ήρθε τόσο απότομα όσο εξαφανίστηκε. Ένα κοριτσάκι με μισοκ
Βοήθεια!
Όλο και κάτι ήθελα να γράψω, αλλά κάθε 3,2 δευτερόλεπτα με διακόπτει και από ένας, που βαριέται να λειτουργήσει το μισοκαμένο του μυαλό. Εσκασε κι ενα μπαλονι διπλα μου σε ανύποπτο χρόνο και αυτοματα σκεφτηκα τους Ταλιμπαν... Και το χαρτι υγείας.....