Ασπρο - Μαύρο

Φταρνίστηκε δυνατά. Συνήθως νόμιζε οτι ειναι αόρατος, αλλά τα περίεργα βλέμματα των περαστικών του θύμισαν οτι υφίσταται. Εξυσε ηδονικά τη φαγούρα στο κεφάλι του και μετά αφαιρέθηκε κοιτάζοντας τη μάκα στα νύχια του. Είχε βρει μια συμπαθητική καβάτζα εδώ και κανα δυο μέρες σε αυτό το πάρκο, αλλά ήθελε να πάει να βρει ένα φιλαράκι που σύχναζε Ομόνοια. Ηταν σούρουπο και αποφάσισε να μπει στο τρόλλεϋ για να πάει να τον βρει. Κάθισε αναπαυτικά σε μια θέση, όπου διαπίστωσε σιγά - σιγά οτι όλοι απομακρύνονταν. Δεν αναρωτήθηκε καν γιατί, είχε βαρεθεί να το κάνει πια αυτό στον εαυτό του. Και βεβαια κανείς δεν του είπε οτι απλά δεν ήθελε να μυρίζει το κάτουρο που έτσι κι αλλιώς είχε γεμίσει μυρωδιές όλο το όχημα. Ρέμβαζε κοιτάζοντας εικόνες που εναλλάσονταν: Μαμάδες με παιδάκια, ζευγάρια χαμογελαστά, βιαστικούς περαστικούς. Έφτασε πριν το καταλάβει. Έκανε μια βόλτα τριγύρω στην πλατεία, πουθενά ο φιλαράκος. Κρίμα γιατί είχε κάτι άκρες με την εκκλησία και ήλπιζε οτι κάπου θα έβρισκε να κάνει ένα μπάνιο, ίσως να έτρωγε και μια ζεστή νερόσουπα. Απογοητευμένος, έψαξε μια γωνιά για να κοιμηθεί. Εσυρε το αυτοσχέδιο καρότσι του στο αποψινό του σπίτι. Αφού βολεύτηκε, καληνύχτισε το γουργουρητό στο στομάχι του και εκείνο του ανταπέδωσε. Μια φευγαλεα σκεψη πέρασε απο το μυαλό του, σαν κάποιος από τα παλιά να του μιλούσε για μιαν άλλη ζωή. 

 

Έβαλε το κλειδί στην κλειδαριά. Ουφ! άλλη μια μέρα στη δουλειά τελείωσε. Χαμούρεμα στην "τσιλίνα" πρώτα. Άρχισαν οι κινήσεις ρουτίνας μετά: έβγαλε τα παπούτσια της, έπλυνε τα χέρια της, μάζεψε τα πρώτα δυο ποτήρια που βρήκε μπροστά της. Πήγε στο δωμάτιο, έστρωσε το κρεββάτι τους και μάζεψε τα πρωινά πεταμένα ρούχα. Το ίδιο σκηνικό και στο μπάνιο. Καλλυντικά, βούρτσες, αρώματα, όλα μπήκαν στη θέση τους. Τα πιάτα μπήκαν στο πλυντήριο και σκέφτηκε να μαγειρέψει. Θα τον περίμενε όμως, μπορεί να ήθελε κάτι ιδιαίτερο να του φτιάξει. Γκλινγκ γκλονκ! Perfect timing... Φυσικά πρώτη έτρεξε η Milou κουνώντας ουρίτσα. Μετά φιλάκι σε εκείνη. Πάντα. Εχει εξακριβωθεί και από τους δυο οτι αν δεν φιληθούν, κάποια στιγμή μέσα στην υπόλοιπη ημέρα θα τσακωθούν. Το γιατί δεν το έχουν καταλάβει. 

- Τι θα φας αγάπη μου? 

- Γιατί εσύ δεν θα φας? 

- Εφαγα στη έκθεση, ρολό φιλέτο σολωμού με μαύρο spaggeti. 

- Ααα, πουλάκι μου, χορτασμένη μου ήρθες... Εγω πεινάω σαν λύκος! 

- Ψηνεσαι για μπριζολίτσα με σαλάτα? Εχουμε παραπαχύνει τωρα τελευταία, ας κάνουμε λίγο κράτει.. 

- Θερμοσίφωνα άναψες? 

- Αμέ, σε λίγο θα είναι έτοιμο το νεράκι. 

Πήγε στο δωμάτιο του (αυτό που κάποτε θα γίνει παιδικό) και άνοιξε ενισχυτές, μίκτες, πικ-απ. Έβαλε ένα δισκάκι να παίζει και χαζολογήσανε λίγο περιγράφοντας τη μέρα τους. Για άλλη μια φορά της εκτόνωσε το θυμό του για την κίνηση στους δρόμους. Εκείνη δεν το πήρε προσωπικά, τον είχε συνηθίσει άλλωστε. 

- Μπαίνω για μπάνιο νινί _της φώναξε. Θα μου φέρεις μποξεράκι και φανέλλα? 

- Αμαν βρε Αντρέα, πάλι μπήκες χωρις να τα πάρεις μαζί σου? Γκκρρ.. αντε καλά θα στα φέρω... 

- Ευχαριστώ ρε νινί, σόρρυ. 

- Στα άφησα στον πάγκο του μπάνιου. 

- Κάτσε λίγο ρε να τα πούμε. 

- Τι έγινε? 

- Άστα, είδα έναν πεθαμένο σήμερα. 

- Ατύχημα? 

- Μπα, στην Ομόνοια τον πέτυχα. 

- Πρεζάκι ήταν? 

- Οχι ρε γαμώτο, άστεγος...