Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Σεπτέμβριος, 2009

Another round

Εικόνα
Νομίζω πως τα συναισθήματα δεν χωράνε σε μια λέξη. Χαρά, ας πούμε. Ποιά απ’όλες? Αυτή που σου φουσκώνει το λαιμό και εκρύγνυται στο χαμόγελο σου? Αυτή που σε λυτρώνει εσωτερικά και αδειάζεις? Αυτή που γεμίζει τα πνευμόνια με ενέργεια και όση δεν χωράει βγαίνει με αναστεναγμό? Έχω ένα συναίσθημα τώρα τελευταία που δεν φοράει μονολεκτικό κουστούμι. Ακούγεται ένας συνεχής θόρυβος. Δεν σταματά ποτέ, είναι σταθερός και υπόγειος. Δρόμος. Μια επιφάνεια είναι υγρή. Έχει πιάσει ελαφρά κρούστα πάγου. Γκρι-ροζ. Λίγα εκατοστά παρακάτω στριμώχνονται φυσαλίδες. Εκμεταλλεύονται την άνωση, πολλαπλασιάζονται, στριμώχνονται. Στις ρίζες παίζεται το παιχνίδι. Εξηγείται ο βόμβος. Είσαι εσύ που φυσάς με καλαμάκι. Αναταράσσεται το υγρό και γιγαντώνεται. Το μόνο που μἐνει είναι να ζεσταθεί. Και τότε θα μεταμορφωθεί.

retro BS

Εικόνα
Τα καρέ εναλλάσονταν αρμονικά. Δεν άλλαζε το χρώμα, το γκρι του τσιμέντου ταιριάζει στην υφή του: Σταθερό, ακλόνητο, βαρετό. Ευτυχώς βγήκαν Κηφισίας. Ο Χοντρός κλασσικά οδηγούσε. Που να κάτσει πίσω, σούζα το παπί. 15 χρονών πάνω σε παπί φίλου. Όχι του συνοδηγού, αλλά του αδερφού του. Ήταν η δεκαετία της ανεμελιάς, τα 80s εκπροσωπούσαν την ασύδοτη ελευθερία. Είχαν φτάσει όμως στο τέλος τους.   - Ρε μαλάκα, θα πάμε Λούκουλο?  - Μπα, δεν έχω φραγκο.  - Δεν σου έδωσε ο αδερφός σου?  - Όχι, γι αυτό του πήρα το παπί κρυφά. Να πάει να γαμηθεί. Εσύ δίπλωμα έχεις?  - Με δουλεύεις ρε μαλάκα?! Συμμαθητές δεν είμαστε? Ούτε τα 15 δεν εχω κλείσει ακόμα. Άστο, βάζω εγώ τα λεφτά, ήρθε ο πατέρας από ταξίδι και χαρτζηλικώνει αβέρτα. Θες m&m?  - Που τα βρήκες ρε χοντρέ?!  - Αμέρικα, φίλε, τα γκαζάδικα ταξιδεύουν και μαζί οι σοκολάτες.   ΦΦΦΦΡΡΡΡΡΡΡΤ!!!!!!!!! Φανάρι. Κίνηση. Τροχονόμος. Μουστακαλής.  - Για περάστε από δω παλλικάρια. Άδεια έχετε?  - Όχι  - Διπλωμα?  - Εεεε, οοοοχι.   - Ασφάλεια?  - (μ