Η τελευταια βολτίτσα στη λίμνη
Οκτώβριος 2000, Άνω Κυψέλη. Κάποια παιδιά τα φέρνει ο πελαργός. Εμάς μας το έφερε ο νονός Αποστόλης σε ένα χαρτόκουτο. - Αρσενικό! μας λέει στην αρχή, ψάχναμε ονόματα για τον "μάγκα" μας. - Θηλυκό! μας ξεκαθάρισε ο κτηνίατρος και ένας τρυφερός έρωτας γεννήθηκε. Φεβρουάριος 2013. Πεντέλη. Βρέχει ασταμάτητα και ο ουρανός είναι μαύρος. Το χώμα έχει σκαφτεί κάτω από ένα δένδρο, δίπλα σε ένα ρυάκι, με θέα το βουνό. - Αντίο Μιλούκα μας! βγήκε με το ζόρι αυτή η μιλιά. Δύο ακτίνες ήλιου μας άγγιξαν από τον συννεφιασμένο ουρανό. Μας έδωσε από ένα ουράνιο φιλί και μας αποχαιρέτησε. Κοίταξα τον ουρανό και υποσχέθηκα. Τα ίδια λάθη δεν πρέπει να γίνονται δύο φορές.
