I love empty spaces
Cool. Ώρα να αρχίσουμε να ξανασυζητάμε. Εαυτέ. Σε σένα μιλάω.
Ετσι, για να πουμε κατι.
Αυτή φταίει. Αυτή εδώ η φωτογραφία. 6-7 χρονών ήταν. Όλα τα έχει. Λουλούδια, χαμόγελο & ήλιο. Τρεις λέξεις που την ορίζουν. Αισθητική. Πόσες διαφορετικές έννοιες έχει για τον καθέναν από μας. Όταν ήταν μικρή οι γονείς της ήθελαν να γίνει γιατρός. Δεν είχε σημασία τι ήθελε εκείνη. Εκείνοι ήθελαν να γίνει γιατρός. Αυτή η φωτογραφία όμως την κυνηγούσε. Ήθελε να γίνει φωτογράφος, διακοσμήτρια, ακόμα κι αν όντως τελικά γινόταν γιατρός ήθελε να γίνει πλαστικός χειρουργός. Ομορφιά. Γύρω της, μέσα της, παντού. Τα χρόνια πέρασαν, η ομορφιά χάθηκε τριγύρω, αλλά ποτέ από μέσα της. Την κουβαλούσε σαν πολύτιμο φορτίο. Ξεχάστηκαν τα όνειρα. Άκυρο και στην ιατρική. Δεκατέσσερα χρόνια χαμένα σε αναζήτηση αξιόλογης δουλειάς, α φευ!, απλά δουλειά. Καριέρα. Κοπελιά αυτό που κάνεις δεν σε γεμίζει. Το κάνεις άριστα, μα τυπικά. Δεν σου αρέσει. Είσαι γραναζάκι καλογρασαρισμένο σε λάθος μηχανή. Ετοιμαζόμαστε πυρετωδώς με τα παιδιά στη Via Sound για τη καινούρια χρονιά. Πάρτυ, μπαράκια, mix, flyers. Έχω α
Συζήτησε τα γιατί στο τέλος παντα με αυτόν μένεις... Δε λέει να μην εχεις καλές σχέσεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπερες
Γεια σου βρε Manolog3, όλα καλά? ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλες σχέσεις έχω παντα με την πάρτη μου. Ο διαδικτυακός εαυτός μου εχει μεινει λιγο παραπονεμένος και ειπα να τον καλοπιάσω μπας και ξαναξεκινησω να γραφω.
Θα δείξει :)