Το σχήμα της ελευθερίας
Την περασμένη βδομάδα είχα πάει στη συναυλία του George Michael. Είχαμε ήδη φτάσει στο δεύτερο ανκόρ και ένα στάδιο ολόκληρο φώναζε freedom. Το πήγα λίγο πιο πέρα. Τριανταπέντε χιλιάδες περίπου κόσμος είχε σηκώσει τα χέρια ψηλά και φώναζε "Ελευθερία".
"Η ελευθερία του ενός ξεκινάει εκεί που σταματάει η ελευθερία του άλλου".
Τι εικόνα σχηματίζει στο μυαλό σας αυτή η πρόταση? Παλιά το φανταζόμουν ως κύκλο. Ένα κομμάτι αναλογούσε στον καθένα, με οριοθέτηση συνόρων τριγύρω, που δεν έπρεπε ο ένας κύκλος να τέμνει τον άλλον. Ξεκάθαρη φόρμα, ιδανική. Ήμουν και μικρή τότε, τα έβλεπα όλα λίγο ουτοπικά.
Μεγαλώνοντας έφαγα πολλά στραπάτσα, είδα λαμογιές, αδικίες και επήλθε η απομυθοποίηση. Ένα μονοπάτι είναι τελικά η ελευθερία. Ένα στενό, πριβέ μονοπάτι, που το διαλέγεις και προχωράς. Είναι σαν νήμα στο κουβάρι που λέγεται κοινωνία, κόσμος, ζωή. Περπατάς, πορεύεσαι και περνάς διασταυρώσεις. Εκατομμύρια από αυτές, άλλες έχουν στοπ, άλλες φανάρι, άλλες απαγορευτικό. Οδηγούν σε αδιέξοδα, προκαλούν συγκρούσεις. Κάποιοι σου αρπάζουν βίαια και θρασύτητα την προτεραιότητα, λίγοι σε αφήνουν ιπποτικά να διαβείς, σε κάποιες άλλες πολυσύχναστες σπρώχνεις και σπρώχνεσαι για να περάσεις. Ενας λαβύρινθος με τελικό προορισμό τον Μινώταυρο. Λίγοι του την έχουν γλυτώσει.
So fucking what? θα μου πείτε. Θα χαμογελάσω πλατιά και θα πω "ναι, έτσι είναι η ζωή". Ξέρω τουλάχιστον ότι θα τη σπάσω στη Λοθ. :)
"Η ελευθερία του ενός ξεκινάει εκεί που σταματάει η ελευθερία του άλλου".
Τι εικόνα σχηματίζει στο μυαλό σας αυτή η πρόταση? Παλιά το φανταζόμουν ως κύκλο. Ένα κομμάτι αναλογούσε στον καθένα, με οριοθέτηση συνόρων τριγύρω, που δεν έπρεπε ο ένας κύκλος να τέμνει τον άλλον. Ξεκάθαρη φόρμα, ιδανική. Ήμουν και μικρή τότε, τα έβλεπα όλα λίγο ουτοπικά.
Μεγαλώνοντας έφαγα πολλά στραπάτσα, είδα λαμογιές, αδικίες και επήλθε η απομυθοποίηση. Ένα μονοπάτι είναι τελικά η ελευθερία. Ένα στενό, πριβέ μονοπάτι, που το διαλέγεις και προχωράς. Είναι σαν νήμα στο κουβάρι που λέγεται κοινωνία, κόσμος, ζωή. Περπατάς, πορεύεσαι και περνάς διασταυρώσεις. Εκατομμύρια από αυτές, άλλες έχουν στοπ, άλλες φανάρι, άλλες απαγορευτικό. Οδηγούν σε αδιέξοδα, προκαλούν συγκρούσεις. Κάποιοι σου αρπάζουν βίαια και θρασύτητα την προτεραιότητα, λίγοι σε αφήνουν ιπποτικά να διαβείς, σε κάποιες άλλες πολυσύχναστες σπρώχνεις και σπρώχνεσαι για να περάσεις. Ενας λαβύρινθος με τελικό προορισμό τον Μινώταυρο. Λίγοι του την έχουν γλυτώσει.
So fucking what? θα μου πείτε. Θα χαμογελάσω πλατιά και θα πω "ναι, έτσι είναι η ζωή". Ξέρω τουλάχιστον ότι θα τη σπάσω στη Λοθ. :)
:)
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα κούκλα
Ιδανικά.... βρίσκεις μερικούς ακόμη και προπαθείτε μαζί να πλατύνετε το μονοπάτι... να μην είναι τόσο μοναχικό... αλλά πάντα, αν φτάσεις στη βάση του ζητήματος, μόνος είσαι στις πορείες σου... και αυτό δεν είναι κακό... αλλιώς για τι πράγμα θα περηφανεύεσαι στον εαυτό σου πως κατάφερες... φιλάκια
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου Μάρτζι! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΓαμώτο, εχω σε βιντεο πολύ υλικο απο τη συναυλία (περιλαμβανομενου και του σκηνικο με το Yiorgo! Yiorgo! που φωναζαμε & τι μας απαντησε) αλλα αδυνατω να τα φορτωσω στο youtube :(
Διακοπές πηγες ή ακόμα?
Εγω φευγω Παρασκευη!
it is, ετσι ακριβως ειναι φιλε μου. Ο δρομος ειναι παντα μοναχικός, αλλά η επιτυχία ή η αποτυχία παιζεται στις διασταυρωσεις με τους γυρω μας. Φιλιά
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ελευθερία είναι μέγιστο ιδανικό και θα επαναλάβω κάτι που είχα γράψει και στον Egggod.
ΑπάντησηΔιαγραφήτην ελευθερία την αγγίζεις μέσα από την Γέννα, το Θάνατο, τον Οργασμό και την Τρέλα...γιατί ελευθερία δεν είναι να έχεις μόνο το θάρρος της γνώμης σου και να νιώθεις ότι δεν σε περιορίζει κανείς, αλλά ούτε ο ίδιος σου ο εαυτός.
από εκεί πρέπει να ξεκινήσουμε...από μαλακισμένα κόμπλεξ και πρέπει που μας τραβάνε πίσω, να μην νιώθουμε δακτυλοδειχτούμενοι αν δεν συμφωνούμε με τους πολλούς, να έχουμε τη μαγκιά να προασπιζόμαστε τα θέλω και τα πιστεύω μας χωρίς να φοβόμαστε. έχουμε τα αρχίδια να πεθάνουμε γιαυτά; εκεί ίσως και να μυρίσουμε κάτι από Ελευθερία...αλλά επειδή είμαστε άνθρωποι πάντα θα μας απασχολεί το να έχουμε μια δουλειά για την επιβίωσή μας, να συμφωνήσουμε κάπου που δε μας παίρνει για να μη φακελωθούμε, να ψηφίσουμε μια μαλακία μπας και βρούμε καμιά θέση και βολευτούμε, κτλ!
ουφ...μεγάλη κουβέντα άνοιξες...!
Εγω? Οι τριανταπέντε χιλιάδες...
ΑπάντησηΔιαγραφή:)
ελευθερια ειναι να πετας πανω απο τα μονοπατια επιλέγοντας να ξαποστασεις εκει που σε γεμιζει χωρις να πληγωνεις (ιδεατα) και να επιλεγεις ποτε θα σε πληγωσουν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΔΙΑΛΕΓΩ ΕΓΩ ΠΟΤΕ ΘΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΠΟΝΑΩ ΕΠΕΙΔΗ ΕΓΩ ΤΟ ΕΠΕΛΕΞΑ.ΜΟΝΗ ΜΟΥ ..ΣΕ ΔΩΜΑΤΙΑ ΟΠΟΥ ΕΓΩ ΘΑ ΑΝΟΙΓΩ ΤΙΣ ΠΟΡΤΕΣ ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΑΛΙ ΘΑ ΤΙΣ ΚΛΕΙΝΩ ΠΙΣΩ ΜΟΥ..ΚΑΙ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΑΑΣ!
;)
crazy chef, ελευθερια ειναι να κατεβεις τη βδομαδα που εχεις αδεια, στη Γαυδο. (σε έπεισα?) :D
ΑπάντησηΔιαγραφήloth, :P
Simfwnw apolita alla kai kathisterimena...
ΑπάντησηΔιαγραφήPoly kalos sindiasmos tou keimenou kai tis eikonas...Den to eixa sindiasei etsi :):)
Kales Diakopes...
Και ελεγα που εισαι βρε παιδι μου :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαιρομαι που το προσεξες, εισαι και ο μονος!
Ευχαριστώ, εσυ θα πας πουθενά ή πηγες?