Eπαναπροσδιορισμος της επικοινωνιας....

-

- O καλύτερος τρόπος για να θρεψει η πληγή είναι να μην την σκαλίζεις
- Να μη σου πω να την καυτηριάσεις κιόλας..
Η αγάπη διακόπηκε μια μέρα. Μονόπλευρα. Η διαδικασία ανάρρωσης ξεκίνησε άμεσα. Είναι αρχέγονη αντανακλαστική κίνηση. Κρύβεται στις σπειροειδείς διαδρομές του dna, στις ανήλιαγες πτυχές του εγκεφάλου, στις ζάρες του χαμόγελου που βαραίνει προς τα κάτω. Ότι αγάπησες και τώρα δεν προβλέπεται, το μισείς. Φλασμπακ σε βομβαρδίζουν ασταμάτητα. Θυμάσαι δυο μάτια. Γαλήνια με χρώμα ηλιοβασιλέματος. Πυρωμένα από πάνω σου κατακτητικά. Θολωμένα από την ένταση της οργής. Φωτεινά μόλις σε κοιτάνε.
Ώσπου κάποια μέρα, τίποτα. Κενό. Δεν υπάρχεις. Κοιτάνε πέρα από σένα, στον ορίζοντα του αύριο. Αποτραβιέσαι. Χάνεσαι. Επεξεργάζεσαι και καυτηριάζεις. Μέχρι που πρέπει να τα ξαναδείς. Αλήθεια, πως ξαναμιλάς σε αυτά τα μάτια?

Σχόλια

  1. Ανώνυμος13 Σεπτεμβρίου 2008 στις 2:37 μ.μ.

    me apostasi vlemmatos. mexri na eisxwriseis se ayta me ipoxwrisi dikia sou, kai na ta breite..?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. lee13 Σεπτεμβρίου 2008 στις 3:45 μ.μ.

    Ευτυχώς αυτη τη φορα δεν μιλαω για μενα ;)
    Βεβαια, αυτο με την υποχωρηση δεν το καταλαβα. Υποθετικά μιλωντας, γιατι εγω και οχι π.χ. εκεινος? Για πες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος13 Σεπτεμβρίου 2008 στις 4:04 μ.μ.

    giati oxi esy? (sto proswpo to post). giati afou apasxolei esena (sto proswpo tou post)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. lee13 Σεπτεμβρίου 2008 στις 4:19 μ.μ.

    Εκεινος το διεκοψε. Εκεινη να υποχωρησει σε τι? Και δεν μιλαμε για επανασυνδεση. Μιλαμε για στοιχειωδη επικοινωνια, αναγκαστικη. Πως γινεται? Αυτο ειναι το ερωτημα μου.

    Εχω ζησει παρομοια κατασταση, ολοι μας φανταζομαι, γιαυτο και ο τιτλος στο ποστ, αλλα οι δυο τελευταιες προτασεις δεν μου εχουν τυχει σαν σεναριο. Γιαυτο αναρωτιέμαι. Επαναπροσδιοριζεται η επικοινωνία?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. happypepper13 Σεπτεμβρίου 2008 στις 10:19 μ.μ.

    Μια του κλέφτη, δυό του κλέφτη,
    τρεις και η ΚΑΚΗ ΤΟΥ ΜΕΡΑ!
    Παίρνεις τα μάτια σου από πάνω του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. lee14 Σεπτεμβρίου 2008 στις 2:09 μ.μ.

    Don't worry.
    Nothing I can't fix...
    Και στις δύο περιπτώσεις ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Kwlogria15 Σεπτεμβρίου 2008 στις 1:16 π.μ.

    Σκατά αυτές οι καταστάσεις, ο χρόνος ξεκαθαρίζει τα πράγματα. Κλισέ, αλλά εν βρασμώ ψυχής, δε γίνεται να πάρεις αποφάσεις. Ας κυλήσει λίγος καιρός και όλα θα ξεκαθαρίσουν. Νομίζω. Τα φιλιά μου. Και σε σένα και στο πρόσωπο που τα χρειάζεται:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. CsLaKoNaS15 Σεπτεμβρίου 2008 στις 5:30 π.μ.

    Αν είσαι πολύ τυχερός θα μιλήσεις σε αυτά τα μάτια τελείως- μα τελείως- αδιάφορα. Η πληγή θα έχει κλείσει εντελώς και το μόνο που θα έχει μείνει είναι η γλυκιά ανάμνηση και μια μελαγχολία για το ότι έχασες υπερβολικό χρόνο πάνω σε αυτά τα μάτια που κάποτε τόσα σου έλεγαν, μα τώρα πια τίποτα.

    Αλλά πρέπει να είσαι πολύ τυχερός...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. lee15 Σεπτεμβρίου 2008 στις 9:44 π.μ.

    Κωλογρια, και με τους δυο ειμαι...απλα μου ειναι πιο ευκολο να αναλυσω τη γυναικεια πλευρα ;)

    Cslakona, ή τυχερός ή πολύ δυνατος... See you american boy! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ατθάνα15 Σεπτεμβρίου 2008 στις 10:05 π.μ.

    Αν μιλάς γιαυτό που φαντάζομαι ότι μιλάς, πραγματικά, δε σε καταλαβαίνω!

    φιλιά και καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. lee15 Σεπτεμβρίου 2008 στις 10:23 π.μ.

    Kαρυάτιδα, εχεις χασει επεισοδια γιαυτο.. Αν δεησει να βρεθουμε θα σου εξηγησω. Φιλακια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. CsLaKoNaS15 Σεπτεμβρίου 2008 στις 10:38 π.μ.

    Αυτά είναι, βρισκόσαστε εσείς μεταξύ σας και εξηγείτε τα καθ' έκαστα ενώ εμείς που διαμένουμε εις την αλλοδαπήν μένουμε απ' έξω από τα κουτσομπολιά...


    Είμαι πολύ κουτσομπόλης ρε γμτ...κουτσομπόλης και μακαρονάς...

    Δε χρειάζεται να είσαι δυνατός. Απλά τυχερός. Δεν είναι θέμα δύναμης. Είναι θέμα συγκυριών...

    φιλιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ατθάνα15 Σεπτεμβρίου 2008 στις 10:41 π.μ.

    Εν τοιαύτη περιπτώσει στείλε mail!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. lee15 Σεπτεμβρίου 2008 στις 3:44 μ.μ.

    Cslakona, δεν συζηταμε τα κεθεκαστα, διευκρινησεις χρειαζονταν. Ειπαμε, το ερωτημα ειναι ο επαναπροσδιορισμος της επικοινωνιας γενικοτερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Loth16 Σεπτεμβρίου 2008 στις 8:05 π.μ.

    ΟΤΑΝ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ..ΒΡΕΙΣ ΠΩΣ ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ ΕΙΣΑΙ ΠΙΑ ΜΟΝΟΣ, ΤΟΤΕ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΞΑΝΑΚΟΙΤΑΞΕΙΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΜΟΙΡΑΣΤΗΚΑΤΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΔΕ ΣΑΣ ΕΝΩΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ...
    ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΛΟΥΛΟΥ ..ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ, ΤΑ ΘΕΛΩ, ΟΙ ΝΥΧΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΤΟΥΣ. ΕΝΑ ΦΙΛΤΡΟ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΟΤΑΝ ΜΕΓΑΛΩΣΟΥΝ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΔΕ ΧΩΡΑΝΕ...ΑΠΛΑ ΣΤΑΜΑΤΑΝΕ ΝΑ ΠΕΡΝΟΥΝ.
    ΦΙΛΙΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. mujahedin16 Σεπτεμβρίου 2008 στις 9:49 π.μ.

    Δεν έχω απάντηση στο ερώτημα σου. Υποθέτω πως ο καθένας έχει την δική του προσέγγιση σε αυτό το θέμα.
    Η δική μου προσέγγιση προβλέπει την, με κάθε τρόπο αποφυγή των επαφών..
    Λύση απλή, που εξασφαλίζει ηρεμία και μηδενικό σπάσιμο του κεφαλιού..

    Το κείμενο ήταν εξαιρετικό.
    Εύγε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. lee16 Σεπτεμβρίου 2008 στις 10:06 π.μ.

    Λοθ, Συμφωνω 100% φιλεναδα.

    Mujahedin, Σιγουρα η καλυτερη λυση ειναι η αποφυγη επαφης. Οταν όμως δεν υπαρχει αυτη η επιλογη, κρατας τα προσχηματα. Απλα η αισθηση ειναι λιγο περιεργη. Εκατερωθεν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ανώνυμος17 Σεπτεμβρίου 2008 στις 12:01 π.μ.

    και εγώ αυτό που είπε ο μουτζαχεντίν ήθελα να πω, οτι μου άρεσε πολύ η γραφή αυτού του κειμένου.. κατά τ' άλλα, τίποτα δεν έρχεται εύκολα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. lee17 Σεπτεμβρίου 2008 στις 1:30 μ.μ.

    Life is hard.
    Hard candy! ;)
    Φιλακια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. nadeen28 Σεπτεμβρίου 2008 στις 6:30 μ.μ.

    Τους μιλάς με αγάπη, όπως πάντα!Είναι θέμα επιβίωσης, δεν μπορείς να σκοτώσεις την αγάπη που νιώθεις μέσα σου, για να μην εκτεθείς σε δυο γαμημένα μάτια.,Αλλωστε μπορεί να είναι κλισέ, αλλά είναι αλήθεια: ο έρωτας πεθαίνει, η αγάπη μένει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. lee28 Σεπτεμβρίου 2008 στις 7:35 μ.μ.

    nadeen, καλωσηρθες.
    Ομορφη προσεγγιση :)
    Εγω τα καιω ολα παντως...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Το ανθος του Λωτού

-
Εικόνα
  Είναι ένα από τα πιο αρχαία σύμβολα στον πλανήτη. Αναπτύσσεται μέσα σε λασπωμένα νερά και βγαίνει στην επιφάνεια για να ανθίσει με απίστευτη ομορφιά. Την νύχτα κλείνει και βυθίζεται στο νερό, την αυγή εμφανίζεται ξανά. Ανέγγιχτο από την ακαθαρσία, συμβολίζει την καθαρότητα της καρδιάς και του μυαλού. Επίσης συμβολίζει μακροζωία, υγεία, τιμή και καλή τύχη. Παγκόσμιοι συμβολισμοί: Αίγυπτος: Το σύμβολο του αιγυπτιακού άνθους λωτού ονομάζεται Sesen στην Αιγυπτιακή γλώσσα. Σύμφωνα με τη μυθολογία τους, είναι το σύμβολο του Ήλιου, της Δημιουργίας και της Αναγέννησης. Ανατολή: Είναι σύμβολο πνευματικής ανάπτυξης. Οι ρίζες του βρίσκονται στη λασπωμένη γη, αλλά αναπτύσσεται προς το φως και τα πέταλα του ξεδιπλώνονται αποκαλύπτοντας ένα πανέμορφο λουλούδι. Om Mani Padme Hum, που σημαίνει, "Χαίρε κόσμημα μέσα στον Λωτό" και είναι το ιερό mantra των Θιβετιανών. Ινδία: Συμβολίζει την θεϊκότητα, την γονιμότητα, τον πλούτο, την γνώση και την διαφώτιση. Συνδέεται με τη θεά το του πλούτου,...
Διαβάστε περισσότερα

Τι φοβάσαι?

-
Εικόνα
Παραδόξως δεν φοβάμαι τον θάνατο. Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως θα μάθω όταν το πάθω! Τότε θα καταλάβω τι υπάρχει μετά, αν υπάρχει, αν υπάρχουν άλλες διαστάσεις και "κόσμοι". Γιατί να χαλάω τη ζαχαρένια μου από τώρα? Προτιμώ να σκέφτομαι πως δεν θα πεθάνω ποτέ. Αυτό που με φοβίζει είναι η κακία και η αγένεια των ανθρώπων. Με μαγκώνει, με τρομοκρατεί. Με νιώθω που σκύβω το βλέμμα. Δεν μπορώ να καταλάβω πως μπορεί ένας άνθρωπος, χωρίς να τον πειράξει κανείς, να βρίζει, να απειλεί και να μειώνει σαν να είναι αυτός ο Άρχων του κόσμου. Βύζαξα μεγάλες ποσότητες από δαύτα μεγαλώνοντας, που κατέληξα να πάθω αλλεργική αντίδραση! Τα βλέπω μπροστά μου και αρχίζω να φουσκώνω, να κοκκινίζω και να βγάζω σπυράκια. Ας μην πω καλύτερα τι μνήμες μου ξυπνούν... Μετά από αρκετά χρόνια όμως, βρήκα το κατάλληλο φάρμακο. Το αντίδοτο είναι να τους "κοιτάζω στα μάτια"!Αυτό μπορεί να σημαίνει από το ότι απλά θα ασχοληθώ λίγο μαζί τους (γιατί η αδιαφορία δεν κάνει καλό), οτι θα συζητησω μ...
Διαβάστε περισσότερα

Mikrokosmos

-
Εικόνα
Είμαι στο κέντρο της προσωπικής μου σφαίρας – πραγματικότητας. Συνήθως μοιάζει χαοτική. Υπάρχει μια σταθερά, ένας στύλος με 5 εκατοστά διάμετρο και εγώ ισορροπώ στη μύτη του ενός ποδιού. Τρεμοπαίζουν τα δάχτυλα και απλώνω τα χέρια σε έκταση για να κρατήσω ισορροπία. Μάλλον ποτέ δεν θα μάθω που στηρίζεται αυτή η σταθερά. Χάνεται στα βάθη από κάτω μου. Τριγύρω αιωρούνται έγγραφα δουλειάς, ασιδέρωτα ρούχα, λέξεις και πράξεις. Λέξεις με ουσία και λέξεις με θεωρία. Πράξεις μελλοντικές ή περασμένες. Τα χέρια είναι απλωμένα, αλλά δεν ξέρω πάντα τι θα πιάσω. Σε τροχιά γύρω μου άλλες σφαίρες, σας χαιρετώ παίδες! Ελπίζω ότι ποτέ δεν θα με χτυπήσει μετεωρίτης.
Διαβάστε περισσότερα