Τι φοβάσαι?
Παραδόξως δεν φοβάμαι τον θάνατο. Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως θα μάθω όταν το πάθω! Τότε θα καταλάβω τι υπάρχει μετά, αν υπάρχει, αν υπάρχουν άλλες διαστάσεις και "κόσμοι". Γιατί να χαλάω τη ζαχαρένια μου από τώρα? Προτιμώ να σκέφτομαι πως δεν θα πεθάνω ποτέ. Αυτό που με φοβίζει είναι η κακία και η αγένεια των ανθρώπων. Με μαγκώνει, με τρομοκρατεί. Με νιώθω που σκύβω το βλέμμα. Δεν μπορώ να καταλάβω πως μπορεί ένας άνθρωπος, χωρίς να τον πειράξει κανείς, να βρίζει, να απειλεί και να μειώνει σαν να είναι αυτός ο Άρχων του κόσμου. Βύζαξα μεγάλες ποσότητες από δαύτα μεγαλώνοντας, που κατέληξα να πάθω αλλεργική αντίδραση! Τα βλέπω μπροστά μου και αρχίζω να φουσκώνω, να κοκκινίζω και να βγάζω σπυράκια. Ας μην πω καλύτερα τι μνήμες μου ξυπνούν... Μετά από αρκετά χρόνια όμως, βρήκα το κατάλληλο φάρμακο. Το αντίδοτο είναι να τους "κοιτάζω στα μάτια"!Αυτό μπορεί να σημαίνει από το ότι απλά θα ασχοληθώ λίγο μαζί τους (γιατί η αδιαφορία δεν κάνει καλό), οτι θα συζητησω μ...
Έχει και τα καλά του να είσαι μέσα στο νερό:
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρακολουθείς τις φουσκάλες να ανεβαίνουν στην επιφάνεια πιο γρήγορα από εσένα... χαζεύεις τις ηλιαχτίδες να σε ξετρυπάνε και νομίζεις ότι είσαι έξω και λιάζεσαι...
Μην ξεχαστείς μόνο!
...ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΑ...ΒΓΕΣ, ΣΚΟΥΠΙΣΟΥ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΝΤΕ!
;P
ΜΑΑΤΣ
happypepper, Δεν ξεχνιεμαι, μισο λεπτο μονο να βγαλω τα βαριδια ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήloth, okidoki! :)
Finding Nemooooo!
ΑπάντησηΔιαγραφήή ένα καλαμάκι για την αναπνοη στο μεταξυ..
ΑπάντησηΔιαγραφή:*