Ετσι, για να πουμε κατι.
Αυτή φταίει. Αυτή εδώ η φωτογραφία. 6-7 χρονών ήταν. Όλα τα έχει. Λουλούδια, χαμόγελο & ήλιο. Τρεις λέξεις που την ορίζουν. Αισθητική. Πόσες διαφορετικές έννοιες έχει για τον καθέναν από μας. Όταν ήταν μικρή οι γονείς της ήθελαν να γίνει γιατρός. Δεν είχε σημασία τι ήθελε εκείνη. Εκείνοι ήθελαν να γίνει γιατρός. Αυτή η φωτογραφία όμως την κυνηγούσε. Ήθελε να γίνει φωτογράφος, διακοσμήτρια, ακόμα κι αν όντως τελικά γινόταν γιατρός ήθελε να γίνει πλαστικός χειρουργός. Ομορφιά. Γύρω της, μέσα της, παντού. Τα χρόνια πέρασαν, η ομορφιά χάθηκε τριγύρω, αλλά ποτέ από μέσα της. Την κουβαλούσε σαν πολύτιμο φορτίο. Ξεχάστηκαν τα όνειρα. Άκυρο και στην ιατρική. Δεκατέσσερα χρόνια χαμένα σε αναζήτηση αξιόλογης δουλειάς, α φευ!, απλά δουλειά. Καριέρα. Κοπελιά αυτό που κάνεις δεν σε γεμίζει. Το κάνεις άριστα, μα τυπικά. Δεν σου αρέσει. Είσαι γραναζάκι καλογρασαρισμένο σε λάθος μηχανή. Ετοιμαζόμαστε πυρετωδώς με τα παιδιά στη Via Sound για τη καινούρια χρονιά. Πάρτυ, μπαράκια, mix, flyers. Έχω α
Ναι καμιά φορά δεν έχει σημασία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι απώλειες μετράνε.
Από κει καταλαβαίνεις.
Απ' τις απώλειες.
Snif
snif
...
...
...
Oh, what the heck!!!
;)
Ναι, αν η απωλεια ειναι αναντικατάστατη, υπαρχει θεματακι. Αλλα οπως λες, what the heck!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο ένα είδος απώλειας υπάρχει. Της αναντικατάστατης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλά σε κάποιες λες
what the heck
και σε κάποιες λες
oh my god
Ξεχώρισε τις απώλειες σου
Οι σοβαρές είναι οι δεύτερες.
Εκεί θέλει μία τετριμμένη λέξη. Κουράγιο.
Στις πρώτες θέλει κάτι άλλο.Να ξεκολλήσεις.
Εξ ου και το σοφό
ΞΕΚΟΛΛΑ
Ευχαριστώ για το διαλυτικό. ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και το κουραγιο μου περισσευει. Γεμιζει ευκολα τα κενα. Στις σοβαρες απωλειες.