keep on trying
Δύσκολο να ταιριάξεις τα χρώματα και προτιμώ τα ομαδικά παιχνίδια.
Τι φοβάσαι?
Παραδόξως δεν φοβάμαι τον θάνατο. Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως θα μάθω όταν το πάθω! Τότε θα καταλάβω τι υπάρχει μετά, αν υπάρχει, αν υπάρχουν άλλες διαστάσεις και "κόσμοι". Γιατί να χαλάω τη ζαχαρένια μου από τώρα? Προτιμώ να σκέφτομαι πως δεν θα πεθάνω ποτέ. Αυτό που με φοβίζει είναι η κακία και η αγένεια των ανθρώπων. Με μαγκώνει, με τρομοκρατεί. Με νιώθω που σκύβω το βλέμμα. Δεν μπορώ να καταλάβω πως μπορεί ένας άνθρωπος, χωρίς να τον πειράξει κανείς, να βρίζει, να απειλεί και να μειώνει σαν να είναι αυτός ο Άρχων του κόσμου. Βύζαξα μεγάλες ποσότητες από δαύτα μεγαλώνοντας, που κατέληξα να πάθω αλλεργική αντίδραση! Τα βλέπω μπροστά μου και αρχίζω να φουσκώνω, να κοκκινίζω και να βγάζω σπυράκια. Ας μην πω καλύτερα τι μνήμες μου ξυπνούν... Μετά από αρκετά χρόνια όμως, βρήκα το κατάλληλο φάρμακο. Το αντίδοτο είναι να τους "κοιτάζω στα μάτια"!Αυτό μπορεί να σημαίνει από το ότι απλά θα ασχοληθώ λίγο μαζί τους (γιατί η αδιαφορία δεν κάνει καλό), οτι θα συζητησω μ...
δύσκολο και τα ομαδικά παιχνίδια - πρέπει να βρίσκεσαι με τους άλλους κατ αρχήν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπαρχει κολπο για τον κυβο!! ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εγω προτιμω τα ομαδικα παιχνιδια αλλα δυστυχως καποιες φορες πρεπει να παιξουμε και μονοι μας!!
το θεμα ειναι να παιζεις εσυ και οχι το παιχνιδι με τα νευρα σου. και μ' αυτη τη βαθια φιλοσοφημενη φιλοσοφια σε φιλώ :)
ΑπάντησηΔιαγραφή