- Γιατί έφυγες;

 

Γιατί σε αγάπησα.
Όμως είχες υψώσει γρανιτένιο τοίχο ανάμεσά μας.
Πάσχιζα να βρω ρωγμή να σκαρφαλώσω αλλά μάταια.
Τι να κάνω καρδιά μου, κουράστηκα.
Πήρα μιά γερή ανάσα και ξεμάκρυνα.
Και πορεύομαι σε ίσιο μονοπάτι.
Κι αν γυρίζω που και πού να ρίξω κλεφτές ματιές
είναι για να δω τη φιγούρα σου να γίνεται ολοένα πιο μικρή και αχνή.
Όπως και τα συναισθήματά μου.