Στα κρυφά...
Γεια σας! Με λένε Μιλού και σας γράφω κρυφά από το laptop της μαμάς μου. Έχω βαρεθεί τη ζωή μου εδώ στην Αθήνα και περιμένω πως & πως να πάμε διακοπές. Έχω να πλατσουρίσω στη θάλασσα από πέρσι τέτοιον καιρό. Αυτοί οι υπολογιστές είναι μεγάλη μαλακία λέμε. Ο μπαμπάς ξημεροβραδιάζεται να γράφει μουσική και η μαμά να γράφει ιστορίες για αγρίους. Έχουν και ένα κακό πράγμα που λέγεται δουλειά και λείπουν 9 ώρες τη μέρα. Μόνο στις διακοπές τους ευχαριστιέμαι να με φροντίζουν και να με παίζουν όσο θέλω. Μου τη σπάει βέβαια το καράβι που ταξιδεύουμε συνήθως, αλλά μετά με πάνε με ταξί μέσα στη χλίδα. Μοναχοπαίδι βλέπετε. Ευτυχώς δεν τους έχει κόψει να μου πάρουν σακίδιο και κουβαλάνε εκείνοι τα πράγματα μου. Δυο πράγματα μου τη δίνουν πριν τις καλοκαιρινές διακοπές: το εμβόλιο και το μπάνιο. Αφού θα πλυθώ στη θάλασσα καλέ, γιατί με βασανίζετε? Ωχ! Φεύγω τώρα, νομίζω ακούω τη μηχανή του μπαμπά να έρχεται από το δίπλα τετράγωνο. Θα τα ξανα(γαβ)πούμε.